Hoe gaat het?

'Hoe gaat het?' is een vraag die me nu geregeld wordt gesteld. En als ik daarover nadenk, kan ik over het algemeen wel zeggen dat het goed gaat met me. Ruim 29 weken zwanger nu en het enige waar ik last van heb is de lage bloeddruk, sporadisch maagzuur en, helaas door het weer, vocht vasthouden. Mijn mooie benen, een puntje waar ik heel trots op ben, veranderen langzaam in minder charmante pilaren... Maar verder?

De eerste drie maanden waren echt puur zenuwslopend en heel naar. Ik ben heel misselijk geweest, kon geen hap door mijn keel krijgen, wat resulteerde dat ik eerst vier kilo ben afgevallen. Ik voelde me beroerd en heb gaten in de dag geslapen. Ik leefde weken alleen maar op Hero Fruitontbijt en minieme avondmaaltijden. Allemaal heel bekende kwalen dus, maar vervelend was het wel. Hoe blij we ook waren dat het eindelijk gelukt was om zwanger te raken, betekende niet dat ik er niet over mocht mopperen.
Groot was dan ook mijn opluchting toen na de 12 weken het aanzienlijk beter ging. We konden eindelijk meer gaan genieten! Mijn buik was al flink aan het groeien, dus daar hebben we dan ook lekker van genoten!

Nu dus ruim 29 weken, bol en rond, goed gezond! We zijn begonnen met madam haar kamer en dat is maar goed ook, want het begint me behoorlijk te kriebelen. Dinsdag mag ik weer voor controle naar de verloskundige en omdat het vakantie is, kan Gabriël ook eens een keer mee, ik ben heel benieuwd wat hij daarvan gaat vinden!

Madammetje is verder een hele drukke dame en ik heb gehoord dat dat alleen maar goed is. Een drukke baby is een blije baby, dus ze heeft het goed naar haar zin. Maakt het niet dat het soms onprettig is als ze weer eens een uurtje aan het kickboksen slaat. ;-)

Ik geniet ervan, heel erg en eerlijk gezegd ga ik dat straks wel missen, dat getrappel in mijn buik. Maar aan de andere kant kijk ik er wel heel erg naar uit om kennis met haar te mogen maken. Om te zien op wie ze lijkt, hoe ze is. Gabriël en Kyrian hebben helemaal niet veel weg van mekaar, maar je ziet wel dat het broers zijn, hoe zal zij eruit gaan zien en op wie lijkt ze?

Dus het gaat best goed eigenlijk, in vergelijking met veel andere zwangere dames, heb ik niet veel te klagen en gelukkig maar. Dat zou het nog heel pittig maken met al twee jongens die rondrennen. De warmte nu maakt het toch wat lastiger dan normaal, maar gelukkig is dat ook niet permanent!

Het begin van mijn draagverslaving

'Welkom in de wondere wereld van het dragen!' zou ik je nu toeschreeuwen vanuit deze blog. Ik bedwing mijn enthousiasme nog maar wat, maar van binnen zou ik je er wel mee willen verstikken zo enthousiast ben ik geworden over het dragen.
En het ergste is.. Ik heb het nog niet eens in de praktijk kunnen uitproberen...

Nu ben ik nog ruim 27 weken zwanger van ons lieve meisje en met haar broers was ik nog niet bekend met het fenomeen 'dragen'. Nu zijn zij daar helaas te oud voor geworden, dus ik moet braaf wachten tot ons kleine meisje geboren is...

Dankzij een vriendin ben ik op weg geholpen, want als je zo een beetje om het hoekje kijkt van wat er mogelijk is met draagdoeken en welke soorten en maten er zijn, dan verzuip je werkelijk in de informatie! Ik kijk voornamelijk naar de echte draagdoeken. Dus geen voorgevormde drager of iets in die richting, want ik zie dat ik met draagdoeken meer uit de voeten kan en ik schuw het niet om de knopen te leren.
Die vriendin heeft mij gewezen op mijn eerste draagdoek, de Hoppediz Miami maat 6, lekker meisjesachtig! Dat is de roze doek op de foto. ;-) Niet veel later zag ik op de Draagdoekenmarkt op Facebook een geweldige korte doek voorbij komen met uiltjes erop, de Didymos Eulen maat 2... De mogelijkheid heb ik hiermee om een ringsling ervan te kunnen maken, dus ik heb toch na lang twijfelen, de stap genomen en deze verwelkomd in mijn huis!
Het enige waar je in het begin van schrikt, zijn de prijzen die een draagdoek kost.. Een doek van €50 wordt al heel snel beschouwd als een koopje, maar het voordeel hiervan is toch wel dat een draagdoek zijn waarde bijna niet verliest en je zelfs liever een tweedehands doek koopt, omdat die al lekker ingedragen zijn! Dus wanneer je klaar bent met dragen, kun je je doeken weer voor een leuke prijs verkopen... ;-) Dat rechtvaardigt ook een beetje mijn aanschafskosten, haha.

Maar nu ben ik toch al zo ver verslaafd dat ik iedere dag even spiek op de Draagdoekenmarkt in de hoop mijn ISO tegen te komen... Ik heb al zoveel ingelezen en geneusd dat ik veel doeken herken qua merk en/of naam dat ik echt verliefd ben geworden op een bepaald merk en soort.. De doeken van Ellevill, onderdeel Zara, vind ik echt werkelijk prachtig... Maar die zijn ook wel iets duurder dan de doeken die ik al in huis heb... Met name de Trigreen is echt supermooi... Niet dat Michael enthousiast wordt van de kleuren, die ziet mij liever met een Zara Sun of Zara Curry lopen. En als ik hem nog niet tegenkom de komende maanden, dan wacht ik braaf tot eind september, dan mag ik van Michael een doek aanschaffen, omdat we bij het eind van de zwangerschap aangekomen zijn, haha. En dan beslissen welke doek het echt gaat worden... Zoals je al leest, 't is echt kwijl kwijl kwijl hierzo. Ik had niet verwacht dat de liefde voor draagdoeken zo met me op de loop zou gaan en ik draag nog niet eens!

Soms zou ik wel eens willen dat het al zover was dat ons meisje geboren mag worden, des te eerder kan ik haar gezellig en knus bij me houden en dragen.

Ik ben inmiddels al zo enthousiast dat ik helemaal blij kan worden als ik iemand voorbij zie komen met een draagdoek of goeie ergonomische drager. En dan bedoel ik niet die BabyBjörn-dingen, want ik heb echt geleerd dat die helemaal niet goed zijn voor de ergonomie van je baby. En 't is bizar om te zien hoeveel mensen eigenlijk rondrennen met zo'n ding en het niet weten.. Ik wist het tot voor kort ook niet! En eigenlijk is dat zo jammer, want de ergonomische opties zijn zoveel leuker en zoveel beter!

Dus voor nu nog neuzen naar prachtige doeken en geweldige foto's voorbij zien komen op de fb-groep Draagpraat waar je de meest heerlijke en blije en lieve slapende kindjes voorbij ziet komen.. En geduldig afwachten... Heeeeeeeel geduldig....

AAH, ik ben draagdoekverslaafd!