Is men echt vergeten dat het gaat om het kind?
Het is mij opgevallen dat de maatschappij vindt dat het kind zich aan jou moet aanpassen en niet andersom. Maar wat is er mis met andersom? Wat is er mis met naar je kind te luisteren? Nee, je kind zou wel door moeten slapen. Het is echt wel tijd om alleen op het kamertje te slapen. Ho maar met die borstvoeding, dat is toch raar als je zo lang voedt!
En hoe definiëren wij "raar"? Niet aan de maatschappij aangepast? Is dat raar?
Ik vind het niet meer dan normaal dat je luistert naar waar je kind behoefte aan heeft. Maar waarom vindt de maatschappij dat niet? Waarom moeten kinderen zich aanpassen aan de maatschappij? Zo jong al? Kinderen moeten zichzelf kunnen wezen en als je niet goed naar ze luistert, kan je relatie verstoort met ze raken. En dat is zo zonde! Je kindje hoort zich veilig bij jou te voelen in plaats van dat je het bijvoorbeeld lang laat huilen op zijn kamertje omdat het zich alleen voelt!
Ik geef toe, ik heb ook veel naar de adviezen geluisterd toen ik net mama was. Ik heb Gabriël laten huilen en nog voel ik me daar schuldig om. Ik wist niet beter, geen idee hoe alles moest. Mensen om je heen zouden het toch wel weten? Daar ga je dan toch maar op af?
Ik heb door de jaren heen weten te luisteren naar mijn instinct en mijn instinct had het altijd bij het rechte eind. Zo vaak dat ik zei: Ik wist het!
En zo ben ik een relaxte ouder geworden.
Ik doe mijn best te luisteren naar wat mijn kinderen nodig hebben, waar ze behoefte aan hebben. Zonder schroom. Mijn meisje heb ik vanaf het begin al helemaal zo aan kunnen pakken. Geluisterd naar wat zij wilde. Zo geef ik bijvoorbeeld nog steeds borstvoeding, omdat zij daar behoefte aan heeft. En niet omdat ik dat zo nodig wil. We zien wel waar het schip strand.
Ze heeft nauwelijks gehuild de eerste maanden, zo'n lekker tevreden dametje. Ze weet heel goed wat ze wilt, waar ze zich fijn bij voelt. Een baby die tevreden is en niet huilt, betekent ook een relaxte ouder. En een relaxte ouder, betekent een relaxt kind. Want je reageert op elkaar. Dat weet iedere ouder!
Vaak genoeg ben ik de vragen tegengekomen van onzekere ouders en het enige antwoord wat ik ze kan geven: Doe wat je zelf denkt dat goed is, volg je instinct. Heb lak aan je omgeving wat zij denken, want jij bent degene die je kindje stabiel moet opvoeden, dat doen zij niet, maar JIJ!
Jij bent de ouder, streef naar relaxt ouderschap.
Ik ben Anne, mama van twee zoons van 7(autistisch) en 5(epilepsie) en een dochtertje van bijna 1. Zij slaapt nog bij ons op de kamer, krijgt nog borstvoeding en draag ik nog heel veel in mijn draagdoeken.
