Daar sta je dan met je oververhitte kop in de keuken, pannen veel te laat op het vuur gezet en een dochter op je rug geknoopt waarbij je het bij de derde verhitte knoop maar het erbij laat en vindt dat ze wel goed zit. Ze zit, da's goed toch?
Ik had de planning om op tijd de appels en aardappels te jassen voor het avondeten. We hadden wel weer eens zin in hete bliksem dus hoppa, ruim 2 kilo appels en anderhalve kilo aardappels konden te lijf gegaan met het schilmesje. dat was mijn planning, om op tijd te zijn. Tot ik me bedacht dat ik om 4 uur nog met Gabriël zijn nieuwe ID moest ophalen, vlak ervoor besloot madam dat het tijd was om zich op te gaan trekken in de box, dus in de tussenliggende tijd heeft manlief de box omlaag gegooid en kon ik naderhand met de stofzuiger het weggestopte stof wat onder de box vandaan kwam aanvallen met de stofzuiger. Onderhand was het kwart voor vijf dat ik mijn mes ter hand nam om een begin te maken met het avondeten. Veeeel te laat naar mijn zin, maar oké, hete bliksem it is.
En wat er toen gebeurde, weet ik niet meer. nadat ik de stamppot in wording op het vuur had gezet, bleek ik een miepende dochter te hebben die zwaar ontevreden was, dus in de hoop dat ze snel goed zou zitten, heb ik de doek gepakt, haar op mijn rug geslingerd en begon te knopen. Alleen was mevrouw zo ontevreden dat ze lekker ging zitten overstrekken waardoor iedere goedbedoelde poging grandioos faalde en ze nog net geen sierlijke buttpop veroorzaakte. Na de derde poging waar nog veel doek te los zat naar mijn zin(zei de perfectionist), gaf ik het op en ben met haar in de keuken gaan staan gehaktballen draaien. Draakje poogde mama nog uit te dagen door Vogel steeds weg te gooien en uiteindelijk gaf mama niet meer in. Flauwe mama.
Je zult vele oei's en auwa's en neeeeee's gehoord hebben in mijn keuken als je erbij was. want je eten klaarmaken terwijl je dochter het zwaar grappig vind om met haar pincetgreep alle haartjes vakkundig uit je weet achterhoofd te trekken, is geen aanrader. Maar wat moet dat moet. Eten moet er komen.
Half 7 zaten we eindelijk aan tafel en hebben we heerlijk gesmuld(op één sceptische kleuter na) van mijn bloed, zweet en tranenmaal. Als toetje hebben we een meloen geslacht en waar mama niet zo'n erg in had, was dat dat een heuse toeloop naar de badkamer veroorzaakte, want vrijwel iedereen had een goed schrobbeurt nodig van alle kleverigheid dat meloen heet. Lees: hele rijpe, sappige Galiameloen.
En nadat mijn dochter me voor de zoveelste keer ondersmeerde met haar lieve plakvingers, trok ik zelf ook maar de kleren uit en rende naakt met mijn kids de badkamer in voor een dosis zeep en wasgel. Niet te vergeten dat ik ergens in de drukte haar bedje ook nog zelf omlaag heb gegooid..
Gewassen, gedroogd, aangekleed en gepoetst, alle drie de kids verzameld op Kyrians bed waar ik in een schamel omgeslagen handdoekje en tulband mijn boefjes voorlas. Na ieder kind een kus en een knuffel gepaard met 'ik hou van jou' op bed te hebben gelegd, madam nog liefdevol gevoed, kon ik mezelf eindelijk aankleden en zit ik nu dit blogje te typen met een grijns op mijn smoel. Stressvol, maar het heeft ook wel weer wat.
Ik ga nu lekker rustig genieten van mijn avondje, mogelijk lekker gaan gamen ;-)
